əşrəfi

is. <ər.> köhn. Keçmişdə: beş manatlıq qızıl pul. Əşrəfi keçmişdə zinət olaraq işlənirdi. – Zərxaradan arxalıq; Əşrəfidən yaxalıq; Bir busə ver o xaldan; Dadına çatsın xalıq. (Bayatı). <Koroğlu Qırata:> Əzəldən bilsəydim sənin halını; Əşrəfidən kəsdirərdim nalını. «Koroğlu». <Xanımın> ətəyində bir sıra əşrəfi, boynunda qızıllı şəvəsi vardı. Ç.. // Ümumiyyətlə, qızıl pul. Pəri Soltan gülüb, Əhmədnən xudafiz eləyəndən sonra, zindandan çıxdı. Bir çəngə əşrəfi də zindanbanın ətəyinə töküb, qəmli-qəmli gəldi mənzilinə. (Nağıl).